28 DAYS_දින 28

දින විසි අටක් නිදිමරා රෑ වැඩ කොට
බලා හිදිමි නෙත් අයා තව දින පහක්
පිරිසිඳු වී පැමිණේන තුරු නුඹ
හොඳින් හිර කොට ඇතුලට දමන්න

කියාදෙන්න....??????

set වීම

ඇත්තටම කියාගන්න වචන නෑ මචන්ලා..... 

මාරම happy මුල්ම පාරට සෙට් වීමට සහෝ..............

thnxx a lot අයියේ,,,, අක්කේ.................. කෑම ටික maxxaaaa...........

ටොමි & පඬි

ගොඩ කලෙකට පස්සෙ පුන්චි කතාවක්....

මේක අපෙ බුවෙකුට උන දෙයක්... (මඩක් තමයි)


ඔන්න අපේ පඬි කියලා බුවෙක් ඉන්නවා... සිරා පොරක්... අඩින්නේ කපුගේ kit එක,,


ඔන්න ඉතින් මේ බුවා ගියාලු දවසක් තමන්ගේ කෑල්ලගේ ගෙදර.... ඒ හුටප්පරේ අම්මා විතරලු දන්නේ.... කෙල්ලගේ තාත්තා දන්නැලු.... කොහොමින් කොහොම හරි එදා මාමන්ඩිය ගෙදරලු ....
දැන් ඉතින් කොල්ල හොද ලමය වගේ ආගිය තොරතුරු කත කර කර ඉන්නවලු.....
මාමන්ඩි කොල්ලව ගෙට ගත්තේ නෑ ලු.... එලියේ පු‍ටුවක වඩිවෙල කතාවලු දැන්....
ඒත් එක පාරටම....................................................
පුන්චි වාතයක් ගියාලු අපෙ මේ වීර පුතාට....

මාමන්ඩිය: ටොමි.....

කියලා ටිකක් සැරෙන් කිව්වලු, කොල්ලට දැන් happy ලු... පු‍ටුව යට හිටපු බල්ලා නිසා card එක බේරුන එකට...

ඔහොම තව ටික වෙලවක් යනකොට... අයි පාරක් incomming ලු....  පඬි පුතා ක්‍රමේට එ call එකත් answer කරාලු....

ඒ පාරත් මාමන්ඩියා ටොමි..... කියලා මලම පැනල සැරෙන්ම කිව්වලු..

අපේ එකා එත් ගොඩලු.......
එත් එක්කම කොල්ලට ආයිමත් වාතයක් set උනාලු......

ප්ට්ක්.... ප්ට්ක්.... ඩෝන්............................. :D

මාමන්ඩි නැගිට්ටලු 

ටොමි පල අහකට තව ටිකකින් ඕකා තොගේ ඔලුවේ රෙනව.. පල පල ද්හු කිව්වලු.........

_______________________________________________________

blog ලෝකේ පීන පීන ඉන්න මාලු සහෝ අද කතා කරා.... blog වලින් මාඩාට මුලින්ම කතාකරේ උඹ තමයි මචාන්....  මාඩාට මුල්ම comment එක දැම්මේත් මුලින්ම සෙවනැල්ල වුනේත් මාලුවම නේ.... සතු‍ටුයි අඳුර ගන්න ලැබිම...... :D

නුඹයි...

අවසනයද ආරම්භයද
සිනාවද කඳුලද
අඳුරද ආලෝකයද
පද වල ජීවයද නුඹයි..

තනිකමට අදරය පෙව්
ආදරයට අරුතක් දුන්
අරුත්බරව මගේම වූ
සෙනෙහෙබර බිරිඳ නුඹයි..

දරුවනට මවක් වූ
වැඩිහිටියනට දුවක් වූ
විටෙක මට සොයුරියක් වූ
මගේ සුදු මැණික නුඹයි...




.........................................................................................................................
කමෙන්ටුවක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා......

දිඟු දෑස දු‍ටුවාම - ඇඬෙනවා තනි ඇහැට......... (15+)

දවස සිකුරාද, වේලාව හවස 6.40 විතර ඇති,
පුරුදු විදියට බස් එකේ ඇවිත් හති දාගෙන මාත් මොර‍ටුවට ගියා,

අය්යෝ....... සෙනඟ.......
ලංකාවෙම මිනිස්සු කොච්චියට නැගල වගෙ,,
මොනවා කරන්නද,, ලබා උපන් හැටි තමයි...
මේ මාතර යන train එකෙන් පස්සේ තියෙන්නේ තැපැල් එක,,,
ඇන්ජිමේ හරි මේකේ නොගියොත් සුං...
මාත් සෙනග අඩුයි කියල උපකල්පනය කරල නැග්ගා පෙට්ටියකට,, (පෙට්ටිය කිවුවට නැග්ගේ යටම පඩියෙන් 2ක් උඩ පඩියට) ඇත්තටම හොද වෙලවට අපි වඳුරගෙන් පරිණාමය වුනේ.. නැත්තන් කොහොමද ඇඟිලි හතරකින් විතරක් එල්ලිලා මේ වගේ ගමනක් යන්නේ...

කෝම කෝම හරි කලුතර දී යාන්තන් උඩට ආවා.... අප්පේ.... කකුල් දෙක නිකන් නැ වගේ.... ශීට් එකක පැත්තෙන් සයිඩ් සපොර්ට් ගන්න ගමන් මම relx උනා....
පුරුදු විදියට රබර් ඇහැ කැරකැවුවා, අදුනන එකෙක් වත් sheet එකක හිටියොත් කියලා.............................................,,

අංශක 45, නැ
අංශක 90, නැ
අංශක 105, නැ......... වැරදුනා නැ නෙවෙයි ඉන්නවා,, ඒත්..............
කවදාවත් මේ වගේ තැනකදී දකීවී කියල හිතන්න බැරි දෙන්නෙක්.......

ඔව් කපල් එකක් තමයි.....,,

දෙන්නම හද බලා ගුවන් ගත වෙමිනුයි ඉන්නේ.. :D 
උන් දෙන්නටම සිහිය නැ, ප්‍රේමයෙන් මුසපත් වෙලා, රාග ගින්නේන් පිච්චි පිච්චි....
පව් අප්පා..... රස්නේ.......

ඔක්කොටම හපන් පාන් පිටි කිලෝ තුනක එවා මේවා උලපු කෙල්ලගේ මුනු පොඩිය....
ඔලුවේ ඉදන් බේරෙන දාඩිය ගංඟා තුන හතරක් අර මුනූ පොඩියේ ලස්සන රටා මවලා..........
කොන්ඩේට මම දැකලම නැති මොකක්දෝ මගුලක් කරලා.....

අනේ අනිච්චං....
කොල්ලා පිස්සා වගේ..........  අතාරින්නේම නැ.....
කනවා, බොනවා, අඹරනවා.............. අම්මෝ..... එකක් කියලයැ.....
මොන හදිස්සියක්ද මන්ද...?? ( මොකෝ අපි ඉල්ලනවැ කියලයි :D)

 
ඒ අස්සේ තව තව මුනු එබේනව බලන්න... දෙන්නත් එක්ක වටේ පිටේ හැමෝටම රස බෙදනවා.... (hikzz...)
ඕවා දැකලා මාඩාට මේ දවස් වල ප්‍රසිද්ධ වදනක් මතක් උනා.......

දිඟු දෑස දු‍ටුවාම - ඇඬෙනවා තනි ඇහැට.........

...........................................................................................................

මුන් කොළඹ එන්නේ වෙනස් වෙන්න ද??
කොළඹ මුන්ව වෙනස් කරනවද??
බොලා Love කරාට කමක් නෑ.... ඒත් රඟන්න එපා......

මොකද ජනතාව අවදියෙන්.......

...........................................................................................................


කමෙන්ටුවක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා......

මාඩාගේ dIgiTaL ඇස..

පොඩි වෙනසකටත් එක්ක මාඩා හිතුවා මාඩ ගත්ත Photo ටිකක් blog එකට දාන්න........

ඔන්න අද ඉදන්......

මාඩාගේ dIgiTaL ඇස..

ඇවිත් බලලා comment දාලම යන්න....

............................................. මාඩාගේ dIgiTaL ඇස .............................................

1. වැල්ලේ ඇඳි ආදරේ...

වැල්ලේ ඇඳි ආදරේ...

2. සයුර සේ ඔබ...

සයුර සේ ඔබ...

3. විඳින්න ද ?? විඳවන්න ද??

විඳින්න ද ?? විඳවන්න ද??

ගම කොහෙද......???

පුතා..., කොහොමද ඉතින්....
හොදයි මාමේ..

ඒක නෙවේයි පුතා ගම කොහේ කියලද කිව්වේ...
අම්බලන්ගොඩ මාමේ.....

:O අම්බලන්ගොඩ ද????

............................................................................................................

ඔය ඉතින් මාඩාට ගොඩක් වෙලාවට වෙන දෙයක්,,,,,

ඇයි....... දකුණට මෙච්චර බය :D 

අපේ සමහර උදවිය හිතාගෙන ඉන්නෙ දකුනේ ඉන්නෙ කපටි නපුරු මිනිස්සු කියලනෙ ඕන්....

බෙන්තර පාලමෙන් මෙහාට ඇස් ඇරපු නැති පූස් පැටියෙක්වත් ගේන්න නරකයි.....

රජරට, උඩරට ආච්චිලා සීයලා තාමත් ඔහොමනේ ඉතින් කියන්නෙ.... :D

ඉතින් මාඩා තෙරුන් ගත්ත දෙයක් තමයි...

    1. මුහුදුකරේ මිනිස්සුන් කතා කරන ශබ්දය වැඩියි
    2. ඇයි කතා කරන වේගය එකත් වැඩි නේ
    3. තව දෙයක් තමයි අඩුම ගානේ හාල්මැස්සෙක්වත් ඕනේ.... :D

ඕන්න ඔය වගේ ඒවා අමුතු දේවල් විදියට දකිනව කියන එක..

ඔය තුන ගැන කතා කොරොත්,

    1. මුහුදුකරේ ඉන්න අපි කොහොමත් මුහුදේ සද්දෙට වඩා වැඩියෙන් කතා කරන්නම ඕනේ,
    2. සද්දේ වැඩියෙන් කතා කරන නිසා වචන ඉක්මනට පිටකරගන්න ඕනේ,
    3. ගොවිතැන් කරන කෙනාට අලුත් එලවළු, අලුත් හාල් කෑමට ඕනේ වගේ අපිට පොල් සම්බොලයි බතුයි එක්ක මාලු කෑල්ලක් ඉතින් ඕනේ....

ඒත් අනේ මන්ද ඇයි අපිට ඔච්චර බය............................... :D

කමෙන්ටුවක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා......

බලා හිඳිමි........

 

 

 

 

අන්ධකාර ආකාසේ..,
පුංචි තරුවක එළියෙන්..,
රළු අඩිපාරක..,
දිගු ගමනක් යන්නට..,
බලා හිඳිමි........
තරුවේ නූඹ නැගෙනකන්...,

 

කමෙන්ටුවක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා......

දිගු දෑසේ බැල්ම ඔබගේ ඇයි සොදුරු ඔය හැටි.........

බොහෝම පුංචියට, මෙච්චරකල් හැංගිලා ඉදලා මගේ ඇස් අද්දරට දැන් ඇවිත් මගේ පපුවේ කොහේදෝ කොනක, මටවත් හොයාගන්න බැරිව තිබුන දෙයක් හොයාගෙන මාව හිරිවට්ටලා ඔයා නම් දැන් හොදට හිනා වෙනවා.....

ඒ හිනා‍ව ඇතුලේ ගොඩක් දෙවල් තියෙනවා... වැඩිය ඕන් නෑ ‍මෙච්චර කල් පරිස්සමෙන් බලාගත්ත මගේ හිත දැන් ඒ හිනාව පස්සේම පන්නනවා... පුංචි හිනා පොඩියකින් මාව මෙච්චර හිරිවට්ටන්න පුලුවන් කියලා මට තේරුණේ අදයි.. අපි අතරේ සීමාවකට තියෙන්නේ අපේ සහෝදරකම.... ඒත්.... ඔය සුදු මුණට එන දගකාර පුංච් හිනාව මට ඒ සීමාව පන්නන්න බල කරනවා...... ඉබ්බා දියට දැම්මාම ඇන්නෑවේ කිව්වලු.....

අපි හම්බෙන පරිස‍රය අනුව, ඇස් වලින් කතා කරන්න තරම් අවසරයක් අපි දෙන්නටම නෑ කියලා අපි දන්නවා.... එහෙම දැන ගෙනත් අපි කරන්නේම එක නේද.... කරන දේ වැරදියි කියලා දන්නවා, වැරැද්ද පෙන්නලා දීලා ආයි ඒ වැරැද්ද වෙන එක නවත්තන එක මගේ යුතුකම.... වැරැද්ද වුනත් මගේ හිතත් ඉල්ලන්නේ ඒ දේම නම්........ කොහොමද කටක් ඇරලා මෙහෙම කරන එක වැරදියි කියලා කියන්නේ....

ඒ පුංචි ඇස් දෙකෙන් කියන දේ මට නොතේරෙනවා නෙවෙයි.... මටත් කියාගන්න ඕන ඒ දේමයි..... ගිරවි වගේ නිතරම කච කච ගෑවට,, මම කියන එක වචනෙට දාහක් වචන කිවුවට... මම දන්නවා ඔයාටත් එක වචනයක් කියා ගන්න බෑ, මම වගේම ඔයත් එතනදි ගොළු වෙනවා.... අර කෙහෙම්මල් සීමාව නිසා.....

හැබැයි මේ විදියට ගියොතින් සත්තයි සීමාවන් එකක් නෙවේ දාහක් වුනත් කඩනවා මම.... බොළද වෙනවා නෙවෙයි.... මම රහත් වෙලත් නෑ.. හැගීම් දැනීම් නොදැනෙන මැෂීන් එකකුත් නෙවෙයි............ අවදානම, ප්‍රශ්ණ එන එකක් නෑ කියලා කියන් නෑ...... ඒත් ඒ හිනාව.............. මම බලෙන් ගන්න දෙයක්වත්, ඔයා අකමැත්තෙන් දෙන දෙයක්වත් නෙවෙයි කියලා මම දන්නවා....... මම වෙනුවෙන්ම ඒ මූණේ ඇදෙන පුංචි හිනාව..... ඒ හිනා පොඩියෙන් මට ඔයාගෙ මුලු හිතම තේරුම්ගන්න පුලුවන්.....

කවදා හරි අපේ කටවල් ගොළු වුනේ නැති දවසට.......... සමහර විට ඒ අලුත් කතාවක ආරම්භය වෙන්න පුලුවන්..........!!! ඒත් ගොළු වෙලාම තිබුනොත්....................... කරන්න දෙයක් නෑ..... ආරම්භයක් නැති කතාවක අවසානය තමයි..........

කළුවර රෑ සදක් වගේ - අහසේ නුඹ ඉන්නවනම්

ආසයි මං නොකී කවිය - නුඹට කියන්න

මාඩාට හිතුන දෙයක්......................

ඒත් මේ වගේ සිදුවීම් වලට මුහුණ දෙන අය නැතුවමත් නෙවෙයි......................

කමෙන්ටුවක් දාලා යන්න අමතක කරන්න එපා......

අවුලක් නෑ සහෝ කමු එනටම සිගා...........

‍
ආදරයේ කෝල හැගුම්

මා සිත මුලා කරා

සාක්කුවට කෙලවී

මා පාරට වැටුනා..

විස්කි බ්‍රැන්ඩි ඇතිවිට යහමින්

හතරවරිගෙම විය මා වටේ

නුඹේ නමින් අහිමි වු විට මා සතේ

ප්ලෙන්ටියකට නැත එකෙකු අඩ ගසන්නේ..

දුවිලි සුළගින් ගත නිරතුරු දැවෙන්නේ

වැරහිලි ඇදුමයි තවමත් විලි වසන්නේ

ඉදුල් පිගානයි බඩගිනි නිවන්නේ

බොර පැහැ ජලයයි තොලකට තෙමන්නේ...

පෙර කළ පවකි මට මේ ලැබෙන්නේ

සිහිනෙන්වත් නොසිතන දේ වෙන්නේ

මා නුඹ ආගිය හෝටලයෙන් බසින්නේ

මා අඹ මිතුරා හා නො‍වෙද අද එන්නේ..

මිතු දම් ඇත අදටත් මා සිත පුරා

එහෙයින් පතනෙමි සුභ පැතුම් හදපුරා

කෙල වුනොතින් බොටත් ළගදිම මචා

අවුලක් නෑ සහෝ කමු එකටම සිගා...........

ගොඩ කාලෙකට පස්සේ මාඩා ආවේ... අකුණු පහරක් නිසා ජාල පහසුකම් නැති වුනානේ මාඩාට... දැනුත් ඉන්නේ අහම්බෙන් සෙට් වුනු ඩොංගලේකින්... අම්බලම පාලු වෙලා වගේ තිබුණා... බිත්තිවලට එහෙම අලුත් පාටක් දීලා ගත්තා ඕන්..... 

ආදහස් කුරුටු ගාලා යන්න අමතක කරන්න එපා......

නොමැතිව ඔබ ළඟ......

දහසක් තරුකැට තිබුනත් අහසට.,

කුමටද සද නැතිනම් රෑ අහසක්...

දහසක් රළ පෙල තිබුනත් කුමටද.,

නැතිනම් සයුරට වැලි තලයක්...

දහසක් තුරුගොමු තිබුනත් කුමටද.,

නැතිනම් ඵලබර එකදු ගසක්...

තිබුනත් කුමටද මේ හැම මා හට

නොමැතිව ඔබ ළඟ එක මොහොතක්....

මාඩා කාලෙකට කලින් මූණු පොතට දාපු කවියක් මේක, අම්බලමටත් දාන්න හිතුනා.......


අදහස් කුරුටු ගාලා යන්න අමතක කරන්න එපා.......

සන්නාලියනේ... සන්නාලියනේ.... (rap version)

ඔන්න ඉතිං මාඩාගේ මුල්ම කතාව....

ඔය හැමෝම වගේ මේ මාඩාත් දෙයියයනේ කියලා ඉස්කෝලේ ගියානේ.... ආයි මොනවද අවු.13 ම එකම ඉස්කෝලේ තමයි.... ඒකත් mix එකක්... 

දන්නෝ දනිති නේ ඒ වගේ පාසල් වල තියෙන ආතල් එක.... ;)

මෙන්න කතාව...

මාඩා එතකොට 8 වසරේ... ඔය කාලේ තමයි rap කියන පිස්සුව ආවේ... අපෙත් ඉතිං නරක වයසනේ ඕන කුණු ගොඩාක් දෝත බදා පිළිගෙන කලා බීලා රේ... කාලෙනේ..... අපි පුංචි උනත් අපිටත් හිටියා band එකක්... super seven තමයි නම වූනේ...
හත් දෙනාම සූපර් තමයි...
ලී කැලි දෙකක් ගානට කපාගෙන කවකටු පෙට්ටි, ප්ලාස්ටික් 15cm අඩිරූල, හතර වටේ තිබුණු ඩෙස් දෙක තුනක් සෙට් කරගෙන drum set එකක් තනියෙන් හදාගත් ජනිත්, ‍ඩෙස් එකේ ඇදපු octapad එක වාදනය කප මාඩාත් :D, ඩෙස් එකේ key board එකක් ඇදගෙන වාදනය කර ගයාන්, බෙස්, රිදම්, කටින් ගැසු හෂාන්, චන්දිමාල් වගේම නියාමක ගායන ශිල්පී වගේම ලීඩ් ගිටාර් ගැසු චාරිකත්.. කණ්ඩායමේ නායක, ගීත රචක, නිවේදක හා ගායන ශිල්පි දිනූෂත් තමයි මේ සෙට් එක...

ඉතිං අපි සංගීත තණ්ඩායමේ දියුණුව තකා අලුත් ඉසව් සොයන තාලේ... නැගලා යන රැල්ල වුනේ rap, පොඩි කාලේ, වස් දොස් යන්නට වගේම සංගීත් අනාගත්ත රඟහල සිංදුවත් ඔය කාලේ තිබුනා... මේ වගේ සිංදු ඇහෙන කොට අපිත් හිතුවා අපිත් rap වෙන්න ඔනේ කියලා.... කොහොම කොහොම හරි කට්ටිය සාකච්ජා ගණනාවක් කරලා තීරණයකට ආවා... කවුරුත් නොකරපු ගීයක් ඒත් රසියකන්ට (රසිකයන් කියන්නේ ඉතිං පන්තියේ ළමයි 50 තමයි) අඩුම තරමේ වසරක්වත් මතක හිටින ගීතයක් කරලියට ගේන්න...

ඔන්න ඉතිං අපි වෙනස කරනවා කියපු දවස ආවා, ඒත් කෝ අපිට සිංදු..???? කලින් කතා කරගත් විදියට පරණ එකක් ගන්නත් බෑ.... සෙට් එකට දැන් මාරම අවුල... පංතියට ලොරි ටෝක් හලපු නිසා මඩ පාරත් ලාවට එනවා....

අපේ පංතිභාර හිටියේ සමරනායක කියලා සිංහල කරන සර් කෙනෙක්., ජාතිකත්වය උපරිමයි, ආයු‍බෝවන්, සුභ උදෑසනක්, ස්තුතියි වගේ වචන තමා පාවිච්චිය. ඉතිං වෙනස කරන දවසෙත් මේ සර් උදේ පීලියඩ් එකේ වැඩ ටික කරා.... පාඩම සන්නාලියනේ දන්නවා ඇතිනේ අමරදේවයණ්ගේ ගීතය.... මෙන්න අපේ කොල්ලෝ ටිකට දෙයියෝ දුන්නා වගේ සිංදුවක් සෙට් වුණා.. කවුරුත් මීට කලින් rap කරලත් නෑ... අනිවා අවුරුද්දක් මතක තියා ගන්න ඕනේ (වසර අවසාන විභාගේට ඕනෙනේ) අපේ සෙට් එක දැන් නිවන් ගියා වගේ...

අපි කලින් සැලසුම් කරන් ඉදපු විදියට 3 වෙනි පීලියඩ් එකේ P.T. යන්නැතුව පංතියෙම ඉදන් වැඩේ පටන් ගත්තා... super seven සෙට් එකෙන් හිටිය මල්කාරයෝ දෙතුන් දෙනෙක් තම තමන්ගේ සමනළියන්ට ආරාධනා කරලා ඒ අයත් සැපත් වෙලා තිබුනේ.. පාට පාට සෙලෝපේන් කොල කණ්නාඩි කැලි එකතු කර‍ලා ඉර එළියෙන් වැඩ කරන ඩිස්කෝ, ස්පොට් ලයිට් එහෙමත් සෙට් කරන් ඕන් දැන් වැඩේ පටාන් ගත්තා...

සුපුරුදු ගීත දෙක තුනකින් පස්සේ අපේ Rap එළියට දැම්මා....
දිනුෂ - හොදයි... එසේනම්... ඔබ මෙතෙක් පුල පුලා බලාසිටි වෙනස ‍ඔබ ඉදිරියේ දිගහරින්ටයි මේ සුදානම...
කණ්ඩායමේ එකමුතුකම මඟින් ගොඩනැඟුණු මෙම වෙනස......
මේ විදියට ලොකු නයෙක් එහෙම යවලා පටන් ගත්තා......

සන්නාලියනේ... සන්නාලියනේ...

මේ හිමිදිරි උදයේ..... 

සන්තොසෙන් ඔබ හිනැහි හිනැහි

කාටද ඇදුම වියන්නේ 

‍


ඔන්න ඔය විදියට සිංදුව අන්තිම පද ටික වෙකම්ම නැගලා ගියා...... ඒත්.... එකපාරටම.......

හිටපිය ඔහෝම වල් නරියෝ ටික.... දඩාස්.... දඩාස්...... 

ලොකු සයිස් අච්චු පොත් දෙක තුනක් කන ගාවින් කීං ගාගෙන ගියා... නිකන් සංගීතේට බෝම්බ ගහනවා වගේ... මල් වත්තේ පීනන්න ඇවිත් හිටපු සමනළියෝ ටිකයි පිටින් ආපු බෝක්කේ කොල්ලෝ සෙට් එකයි පැදුරටත් නොකියා මාරු.... අපේ පංතියේ උන්ගේ අත්වලට කොහෙන්දෝ මන්දා අච්චු පොත්.... තව ටිකකින් රහත් වෙයි කියන තරමට මුන් මේ තත්පර ගානට පොතට සමාධිගත වෙලා..... අන්තිමේ super seven ලාගේ ෂෝ එක කවුරුත් දැකලවත් නැ.... අපි 7 විතරයි ආතල් අරන් තියෙන්නේ බැලුවාම.... අපිත් පූස් පැටව් වගේ හිමීට පුටු වලට මාරු වුනා......
කියන්න අමතක වුනානේ අපේ සිංහල පුරුෂයා තමයි වැඩම කරලා තියෙන්නේ පංති භාර සර්....
කොහොමද උදේ කරපු කාව්‍ය විචාරය rap වෙලා ඇහෙනකොට..... මොනව වුනත් සර් හොද මිනිහා... ලොකු දඩුවම් නම් දුන්නේ නෑ ගෙදරින් එක්ක වර කියලා... හත් දෙනාගේ කන පොඩ්ඩක් කරකවලා, ආදරේට පුංචි ටොක්කක් ඇනලා.... සන්නාලියනේ ගීතය 50 පාරක් රචනා කරන් එන්න කිව්වා........ අනේ වාසනාවන් ඔයින් ගිය එක......

අදහස් කුරුටු ගාලා යන්න අමතක කරන්න එපා.......

ඇරඹුම....

මම මාඩා,
2011 සිංහල අලුත් අවුරුදු දවසේ blog එකක් මේ විදියට පටන් ගන්නවා..
මුලින්ම...‍
ටිකක් හිනා වෙන අභීත අයියත්, ගෝල්ඩ් fish ගේ ටැංකියේ පීනන Prasanna ත්, හසිගේ සිතුවිලි අතරේ දඟලන හෂිකත්, පාලමෙන් මෙහා එකෙක් වුනු දැන් පේන්න නැති රත්ගමයා ත් ගෞරවයෙන් මතක් කරන්න ඕනේ.....
මොකද මේ blog කරුවන් ගේ නිර්මාණ දැකල තමයි මට ලියන්න හිතුනේ...
ඒත් ම‍ට ලියන්න පුලුවන්ද කියලා මම දන් නෑ..... දෙයියනේ කියලා දන්න සිංහල අකුරු ටික ගලපන්න හිතන්  ඉන්නවා.. මොනවගේ දේවල් මගේ අතින් ලියවේයි ද කියල නම් මම දන්නෑ.... මොකද තාම එහෙම දෙයක් හිතලවත් නැති නිසා....

අම්බලම කියන්නේ ඒකයි....
විවිධ තරාතිරමේ අය එනවා කිසිම තහනමක් නෑ...
මහන්සි නිවාගෙන.. හිතේ තියෙන දේ කුරුටු ගාලා යනවා.......

මේකත් ඒවගේ වෙයි.... ඒක ඒක දේවල්, පුංචි පුංචි දේවල් ලියවෙයි..........
සාර්ථකත්ව‍යේ මිම්ම තියෙන්නේ ඔයාලගේ අතේ....
පුංචි comment එකක් දාන්න මාඩා ගේ අම්බලම ගැන........